Cutting Edge Leadership

In deze turbulente tijd van voortdurende verandering en innovatie staat één ding vast: om als organisatie succesvol te zijn, moet je leiding geven aan robotgrasmaaiers.

Deze gedachte, hoewel enigszins raadselachtig op het eerste gezicht, komt voort uit een diepgaande filosofie van leiderschap die ik heb opgepikt uit de inspirerende woorden van Jocko Willink. Als voormalig Navy SEAL, geleid door zijn ervaringen op het slagveld en in de boardroom, deelt Willink, in zijn podcast, zijn onwankelbare inzichten over effectief leiderschap.

Willink benadrukt, in de podcast, het belang van het creëren van ruimte voor actie in situaties waar actie vereist is. “Als je onder vuur ligt, kun je niet wachten op instructies,” legt hij uit. “Je moet zelf beslissingen nemen – schieten of schuilen. Je moet manoeuvreerruimte hebben.” Dit principe, zo stelt hij, wordt bereikt door een duidelijke missie te communiceren en de ‘the rules of engagement’ (dit zijn de kaders waarbinnen we werken) vast te stellen binnen een organisatie, waarna je je team goed voorbereid en getraind het veld in stuurt. Mensen moeten immers de kennis en de vaardigheden hebben om te kunnen opereren. 

Een illustratie van dit concept komt voort uit Willinks ervaring in Irak, waar hij werd geconfronteerd met de taak om een buurt te bevrijden van terroristen. In plaats van specifieke instructies te geven over welk huis te betreden, koos hij ervoor om het team te voorzien van een breder doel en de vrijheid om hun eigen strategieën te ontwikkelen binnen vastgestelde richtlijnen.

Instructie 1

Ik wil dat je via de hoofdstraat huisnummer 23 ingaat. Daar ontdoe je de woning van eventuele terroristen en dan verschans je jezelf op de bovenste verdieping en zorg je ervoor dat wij, als we de straat inkomen, rugdekking hebben. Het lijkt een passende, directieve instructie in een situatie met Navy Seals in een oorlogssituatie. 

Instructie 2

Ok team: We willen deze buurt ontdoen van IS terroristen. Daarvoor hebben we vrije doorgang nodig door de hoofdstraat. We hebben iemand nodig die ons die vrije doorgang verschaft. 

Jocko vertelt dat hij altijd kiest voor instructie 2 en wel om meerdere redenen. ‘Ik kan niet overzien wat er in huis 23 speelt. Misschien is de woning heel slecht? Of barst het er van kleine kinderen die we in gevaar zouden kunnen brengen. Ik vertrouw niet op de kennis en kunde van mijn team en belangrijker: In de eerste instructie mist de ‘waarom’ van de actie. Ik bied geen context. 

Ik bedacht me dat het precies zo is bij onze moderne robotgrasmaaiers. Als ik zou kunnen praten met mijn grasmaaier dan zou ik in geval van instructie 1 kunnen uitleggen welk grassprietje, wanneer, hoe geknipt zou moeten of kunnen worden. Ik zou er een ongelooflijk teleurgestelde, verdrietige grasmaaier aan over houden. Niet gewaardeerd en niet vertrouwd.

In plaats van micromanagement en gedetailleerde bevelen, moeten we onze grasmaaiers voorzien van een duidelijk begrip van het uiteindelijke doel – een perfect gazon – en de vrijheid geven om hun taken zelfstandig uit te voeren binnen vastgestelde grenzen.

In instructie 2 vertel ik de grasmaaier waarom ik een strak gazonnetje wil. ‘Het is deze plek waar mijn kinderen voetballen’. Ik zou de grasmaaier uitleggen dat ik erop bouw en vertrouw dat hij alle benodigde kennis en vaardigheden heeft om te maaien. Dat ik erop vertrouw dat hij beschikt over alle benodigde gereedschappen (messen, batterij, et cetera)en als dat niet meer zo is, hij een seintje geeft. Ik zorg dan voor geslepen messen en een nieuwe batterij. Dat ik ‘the rules of engagement’ letterlijk heb neergelegd en dat als hij die tegenkomt, omkeert en zijn weg vervolgd wordt om een ander stuk te maaien. 

In tegenstelling tot de traditionele benadering waarbij elke beweging wordt voorgeschreven, biedt dit model aanzienlijke voordelen. Niet alleen zijn we als leiders bevrijd van de noodzaak om voortdurend toezicht te houden, maar onze grasmaaiers worden ook gewaardeerd en vertrouwd, wetende dat ze hun werk autonoom kunnen uitvoeren. Dit concept van ‘Lawnmower Leadership’ illustreert het krachtige resultaat van het empoweren van onze teams en het vertrouwen op hun capaciteiten om effectief te handelen. De enige keer dat ik nog op moet komen dagen als ik misschien een ander deel van het gazon gemaaid wil zien (een andere set aan rules of engagement) of wanneer ik als faciliterend leider een nieuwe batterij moet aanschaffen. Ik laat trouwens de grasmaaier het gras maaien en de robotstofzuiger het huis doen. Die ik overigens op dezelfde manier leiding geef. Ik heb geen messen nodig op het parket van mijn woonkamer en geen zuigkracht op mijn gazon. Ik laat mijn apparaten doen waar ze goed in zijn.

En zo ontstond, luisterend naar de podcast van Jocko Willink, een geheel nieuwe leiderschapsmethode: Lawnmower Leadership: It’s cutting edge!

Dus, hoe stuur jij jouw mensen aan? Kies je voor de gedetailleerde instructies van ‘Instructie 1’ of omarm je het principe van vrijheid en vertrouwen, zoals belichaamd in ‘Instructie 2’? De keuze is aan jou, maar bedenk dat de ware essentie van leiderschap ligt in het geven van ruimte voor actie, autonomie en vertrouwen – of het nu op het slagveld is of in je achtertuin.